Val in de diepte *)

Ach ja, die foto...
'Kijk je wel uit?' riep mijn tochtgenoot vanuit zijn positie. We waren in de bergen. Deze foto wilde ik nog maken. Elke meter naar beneden betekende minder uitzicht. Ik hield me staande op een helling. De huisjes beneden ons in het dal leken monopoly-spel: groene huisjes, rode hotelletjes.
Maar, weet ik nu, dat kan snel groter worden.
Drukte ik al af ? Een rollend tapijt, onder me vandaan getrokken...losse kiezels!
De pijn trekt weg. Ik blijk een paar meter lager vrij goed terecht gekomen. Bril nog heel, toestel tegen de borst geklemd.
Als ik dagen later de foto's ophaal zit er een onbekende bij. Die ene onbedoelde afdruk, genomen in de val, toont hoe ik er uitzie als ik me doodschrik. Heel kalm  

val in de diepte

vendelzwaaiend met landschap

vlieg ik het dal in

*) Eerder gepubliceerd in 'Reis door de dag', uitg. 't Schrijverke, Den Bosch.