Bij het knippen van het
klimop trof ik een leeg vogelnest aan. De tweede leg is ook al
uitgevlogen. Daar heb ik op gewacht voor ik ging snoeien. Vogels
zitten niet zo aan hun huisje gebakken. Althans het lijkt erop dat ze
hun kunstige bouwsels na het uitvliegen voorgoed de rug toekeren. Het
nest heeft gediend, het nest kan gaan.
Maar wat bouwen ze fraai!
Het is er van binnen zo mooi rond, zacht en gaaf… ik zou nergens
liever gelegd worden. Dan pas valt mij op wat de ouders allemaal
verwerkt hebben aan bouwmateriaal. Een sliertje plastic,
waarschijnlijk het bindtouwtje voor een vuilniszak, is er kundig
doorheen geweven. Als ik me verdiep in de details, zie ik nog fijner
weefwerk: haren van Wapper de hond, en van Zwartje de kat. Ook een
paar grijzende… heeft mijn lief zich in de tuin zitten kammen?
‘s Avonds rijdt in de
schemer een oude auto langzaam door mijn straat: morgen is het grof
vuil. Iemand zoekt hier spullen, voor zichzelf of voor de handel
een late vogel
vliegt langs de avondhemel
elke boom al bezet?
*) Eerder verschenen in 'Reis door de dag', een uitgave van 't Schrijverke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten