vrijdag 7 september 2012

Hai koe, Hai boer


Dankzij het mooie nazomerweer zie je meer van het landschap. Er zijn weer koeien... Een tijd lang stonden ze alleen nog maar op stal. Het voorbijschietende landschap was leeg. Zeker bij 130...
Rust uitstralende dieren trekken mijn aandacht. Mag je daar van medeweggebruikers nog naar kijken? Hoe we zelf ook jakkeren, koeien gaan langzaam. De meeste boeren gelukkig ook nog... het is belachelijk om kittig door een drassig weiland te stappen. Als je dat toch eens ziet, weet je dat het vluchtende gangsters moeten zijn die, kansloos, wegvluchten voor de politiehelikopter, zoals ik op tv zag. Koeien kunnen wel eens schrikken, van de trein bijvoorbeeld, maar verder zie je zelden rennende koeien, of boeren. Van hun zachtaardig bewegen gaat kalmte uit. Ook de boerengang maakt rustig.
Voor de snelweg een contrapunt.
Sla een zijweggetje in, als dat nog kan en je ergens uitstapt. Koeien kunnen je zo staan aankijken met hun grote vochtige ogen, dat al het verdriet weer boven komt. Je eerste liefde, de afwijzing, het niet gezien zijn door je vader, het onbegrip van je moeder, het boek over je jeugd, afgewezen door uitgevers: het komt allemaal terug als je lang naar koeien kijkt, en lost op in gelatenheid.
De koe als bron van rust? Er zijn al groeiboeren met een meditatiecentrum: schuchter eerherstel voor dit tot melkapparaat verworden, warme, dampende medeschepsel.
Wandelaars kunnen bij zo’n kijkende koe even mediteren, of desnoods in de lotuszit gaan. Mensen willen anno 2012 meer dan louter kamperen. Koeien geven niet alleen melk: kijken naar koeien, zich voldrinken aan rust, contempleren, denkend aan al die magen-zonder-klachten, ondertussen heel lang op een grassprietje kauwend, werkt ontstressend.
Veel mensen lijden bovendien onder een gebrek aan aandacht, zie de tv-programma’s met publiek in beeld: ze zijn al bijna even aanwezig als de geïnterviewden. Koeien geven je die aandacht ook, beter dan camera's.
Een bevriende zangeres vertelde me dat ze zondag 's ochtends voor koeien gaat staan zingen om haar solopartij te oefenen: ze blijven luisteren, onmiskenbaar, met volle aandacht.

Grasjes in de berm
stil gaat hun leven verder
verkeer raast voorbij




Geen opmerkingen:

Een reactie posten